بسياري از بيماران وقتي به ما مراجعه ميكنند، با عكسهاي فيستولوگرافي يا MRI يا سونوگرافي مي آيند ولي آیا همیشه برای تشخیص فیستول این همه عکس لازم است؟
فيستولوگرافي با تزريق با مواد حاجب داخل دهانه فيستول انجام ميشود. اين روش سالهاست كه ديگر در دنيا منسوخ شده است ولي در ايران هنوز بيماراني هستند كه وقتي به ما مراجعه مي كنند با فيستولوگرافي مي آيند. اين روش ارزش تشخيصی كمي دارد و موقع انجام آن ميزان اشعه زيادي به بيمار تحميل ميشود. بنابراين توصيه ما اين است كه انجام نشود.
روش ديگر سونوگرافي است كه اگر سونوگرافي سطحي از روي پوست اطراف مقعد انجام شود ممکن است كمك اندکی كند ولي سونوگرافي داخل مقعدي اگر توسط يك فرد ماهر انجام شود ممكن است كمك كننده باشد. در اكثر مراكز دنيا كه از اين روش استفاده ميكنند،اين سونوگرافي را خود جراح انجام ميدهد. انجام آن توسط افراد غیر جراح كه يك گزارش براي جراح بنويسند معمولا با نواقصی همراه است مگر آنکه خیلی با تجربه باشند.
روش ديگر MRI است كه اگر تكنيسين راديولوژي آن را با پروتکل درستی انجام بدهد و يك راديولوژيست ماهر در زمينه فیستول, آن را تفسير كند ميتواند بسیار كمك كننده باشد
اما در بسیاری از بیماران فیستول, بهترين روش براي تشخيص فیستول, معاينه توسط جراح با تجربه است. اما جراح با تجربه هم, گاهی برای انتخاب نوع درمان ترجیح میدهد ام آر آی را درخواست دهد.
مطالعات نشان داده اگر تمام فیستولهای ساده و پیچیده را با هم در نظر بگیریم, یک جراح با تجربه در حين عمل در 93% موارد مسير فيستول را بدرستي پيدا ميكند ولی در فیستولهای پیچیده, ام آر آی به جراح با تجربه هم کمک زیادی میکند. بنابراين در مراكز عمده ي جراحي فيستول در دنيا MRI را فقط در فيستولهاي پيچيده و با نظر جراح انجام ميدهند.
بنابراين توصيه من اين است كه شما اول توسط يك جراح با تجربه در درمان فيستول معاينه شويد و اگر او صلاح دانست MRI انجام دهيد.
